lunes, 25 de mayo de 2020

Arquetipos de cuarentena, portadas alternativas... Y Fran Delgado, de lo más... MUNDIALA!!!






 Fran Delgado, algecireño de Cádiz, politólogo... y un crack!
👇👇👇

https://www.lavozdelsur.es/el-hombre-tras-las-portadas-de-revistas-fake-o-el-ingenio-gaditano-que-no-suspende-el-estado-de-alarma/

domingo, 17 de mayo de 2020

Irundarrak, gazteak, apartakoak... IGA Abesbatza... 🎵🎵🎵 💓💓💓



🎵🎵🎵

"___ Ez dira betiko garai onenak
azken finean gizaki hutsak gara,
barearen ostean dator ekaitza
udaberri berririk ez guretzat.
Denborak aurrera etengabian
ta orain ezin eutsi izan ginana,
rutinaren morroiak bihurtu gara,
laztana, lehen baino lehen aska gaitezan.

Ohartu gabe arrunt bilakatuta,
ohartu gabe heldu gara mugara,
mundua jausi zaigu gainera,
maitia, lehen baino lehen aska gaitezan.
Ez dakigu non dagoen hoberena
bila dezagun beste lekuetan.

Bai, zin dagizut, ez dizudala inoiz gezurrik esan eta
zaude ziur ezin izango zaitudala ahaztu inoiz,
aitortzen dut izan zarela ene bizitzaren onena,
baina orain maitia lehen baino lehen aska gaitezan...''

-'Aitormena', Hertzainak-

                                               🎵🎵🎵




🎵🎵🎵
           
           Rolihlahla Mandela 
           Freedom is in your hand 
           Show us the way to freedom 
           In this land of Africa 
          Mandela says fight for freedom 
          Mandela says freedom now 
          And we say away with apartheid 
          In this land of Africa         
                                                  🎵🎵🎵🎵                                                                                              

Hoxe, 17 de Maio, Dia das Letras Galegas 2020. E Ricardo Carvalho Calero.



                 
"_______ Cabeleira de chúvia, ollos de néboa.
Maria Siléncio, esfarrapada, à espreita.
Sempre agardando, pola noite, as barcas.
A tua angúria fala con olladas.
Maria Nocturna: no peirán ¿qué esperas?
¿polo dia non vives?
¿Naces cada solpor? ¿Cais de primeira estrela?
Maria Siléncio, sempre dura e muda...
¿Cál é a barca que agardas?
Das fontes dos teus ollos
fluen rios de sono.
Pero ti sempre dura e desvelada,
batida polo vento, no peirán...

Maria Siléncio, eu roubaria
no ceu
a estrela de mel,
na água
a estrela de prata,
pra che mercar a fala.
Se queres ulir flores,
darei-che a flor da lua.
Maria do Mar, ¿qué barca agardas?
¿Queres o sol, carne de lua fria?
O sol é un porco-espiño disfrazado.
No mar agora, ourizo de mar, dorme.
Pescado pola cana do abrente,
darei-cho eu, raiolante e mollado.
¡Maria Siléncio, Voz Dormida: fala!
¿A qué afogado esperas,
Maria da Sombriza Espranza?
Maria Siléncio, ¿agardas a tua voz?
¿As ondas do mar levado roubaron-cha?
De chúvia e vento vestida,
Maria Siléncio, calada..."
-'Maria Silencio', Ricardo Carvhalo Calero-