_______ Ituna, Kupoa eta beste kontu batzuk
Kupoa, Estatuak esklusiboki dituen eta transferitu ez diren eskumenak finantzatzeko Euskadik egiten duen ekarpena da; Kupoa kalkulatzeko metodologia bost urtean behin berrikusi behar da, hurrengo bosturterako kontu-arauak lege batean islatuz; Kalkulu-eredua mekanismo oso konplexua da, euskal ekonomiak Estatuko BPGan duen pisua hartzen du kontuan eta, hala ere, kalkulatutako tasa – % 6,24koa – ez da aldatu 1981az geroztik; Kupoaren zenbatekoa gradualki murrizten joan beharko litzatekeen arren -zenbat eta eskumen-transferentzia handiagoa izan, orduan eta funtzio gutxiago Estatuak eta gutxiago ordaindu behar-, datorren urtean 40 urteko kopururik handiena ordainduko du Euskadik. Kupoa, izan dena: Sánchez Gobernuak Kupoaren Bosturteko Legea berritzeko konpromisoa hartu du EAJrekin, 2021ean amaitu izandako aurreko legearen baldintza eta parametro berdinetan; Lortutako itunak segurtasun juridikoa eta euskal erakundeek haien politikak diseinatu eta gauzatzeko behar duten ziurtasun ekonomiko eta fiskala ematen ditu; baita egonkortasuna ere, zeren eta legeak indarrean jarraituko du bost axola datozen urteetan nork gobernatuko duen; Ordainetan, EAJk ez die Estatuko Aurrekontu Orokorrei Osoko Zuzenketarik aurkeztu eta kontuak negoziatzen jarraitzen ditu. Holako akordioa lortu eta gero, izan behar ez lukeena bada: Euskal Itunaren aurkako betikoen eraso eta kritikak berpizten dira -hau da, sentzurik gabeko pribilegioa dela, zaharkituta, elkartasungabekoa eta abar- eta gaur, absurduaren festa honetan beste gonbidari berri bat sar dezakegu ere: Podemos-Ahal Dugu-ren Idazkari Nagusia den Garrido andereaz ari naiz zeinak, bere sare sozialetan, PNVk lortutakoa gutxietsi duen, ausardia behar da gero!
Ekonomia Itunaren instituzioa defendatzea ez da
apeta edo arinkeria bat, aitzitik, euskal ordezkari politikoen betebehar
nagusietako bat izan beharko litzateke. Gogora dezagun Garrido Gipuzkoaz
diputatua dela, Konstituzio Zuzenbidean Doktorea ere. Berak ahaztu egin duela
badirudi.
