martes, 12 de noviembre de 2024

2024 11 12_DEIA, DdNN eta NdG_Kurbak datoz



                                      


            


_______ Kurbak datoz

Hamabost egun eskas dira Danak Valentzian eta inguruko lurretan bultzatutako hondamendia lehertu zenetik. Bi aste frenetiko horietan, berriz ere, giza izaeraren onena -elkartasuna- eta politikaren okerrena -interes propioa- egiaztatu ahal izan ditugu. Niri bakarrik edo ba dago gehiagori iruditzen al zaie Generalitak eta Espainiako Gobernuak elkarri aurpegiratzen dizkiotela oraindik bero dauden hildakoak? Hola pentsatzea soilik, lizuna da, ziur. Baina askoz gehiago, eztabaidaezinari lehentasuna eman beharrean, usteldurazko lokatza berean buru-belarri murgiltzen direnen jarrera: Sanchez eta bere autoritate-jarrera atsegina hitz egiten duenean, inpostatua, hotza eta kalkulatzailea da; Mazon, aldiz, itxurazkoa, zalantzazkoa eta kontraesankorra, bere gaitasun eza eta gobernu ezgai bat behin eta berriz egiaztatuz. Nolanahi ere, orain, urriaren 29tik egun bakoitzeko 24 orduetan haiekin gertatutakoa zehatz-mehatz ezagutzea ez da inportanteena zeren eta, ondorioak, politikoak edo auzitegi batek emanak, iritsiko baitira laster baino lehen. Izan ere, gaur egun ere, garrantzitsuena desagertuak aurkitzea da, 200 hildako baino gehiagoren dolua errespetaratzea, haien familia eta komunitatea zaintzea eta 800.000 kalteturen bizitzak eta ekonomiak berreskuratzeko oinarriak finkatzea. Milaka eta milaka dira benetan suminduta dauden herritarrak -arrazoi osoz- tanta hotzaren biktima direla dakitenak. Baina, batez ere, hondamendiaren politika –edo hobeto esanda, antipolitika– egiten ahalegintzen direnenak ere. 

Horra hor ere gezurren egile eta hedatzaileak, gutxi ez direnak, desinformazioa eta kaosa sustatuz eta beren makina erregistratzailea egokiro koipeztatuz. Dinamika hori berez desagertuko balitz bezala ez jorratzea -edo okerrago, normaltzat jotzea- oso aukera arriskutsua da. Hau bai dela goi mailako alerta gorria… Bitartean, AEBko presidentetzarako hauteskundeen ostean botere instituzional absolutua eskuratu du Trumpek. Halako zerbaitek beldurra eragiten du, baina ez guztiei… Kurbak datoz...


 


martes, 5 de noviembre de 2024

2024 11 05_DEIA, DdNN eta NdG_Laburbilduz: itxaropena eta lana.

















________ Laburbilduz: itxaropena eta lana

Astebete bat Levanteko zonaldean DANA fenomeno suntsitzailea piztu zenetik. Gutxitzearen ordez, larrialdi-egoera gaizkiagotzen ari da. Ez naiz orain gertakizun meteorologikoez ari, biktimek lehen pertsonako testigantzek deskribatzen digutenaz baizik, suntsitutako eremuaren denbora errealeko irudiez, ezagutzen denaz eta berri onak iragartzen ez dituen oraindik deskubritzeke dagoenaz. Hau da, oraindik martxan eta goruntz dagoen hildakoen kopuruaren zenbaketa gupidagabea. Eta haien hasierako espantua, sinesgaiztasuna eta ezintasuna, aste oso gogor baten ondoren, horra hor sumindura ulergarri bihurtua, abandonu eta babesgabetasun sentipen geldiezin baten erdian, agintarien aldetik. Zeinak krisiaren kudeaketa korapilatsuari gehitzen dizkiona, zera, kontrolik eza, propaganda-maniobrak, arribistak, sarraskijaleak, desinformazioa eta betiereko eta ezagun 'baina zu gehiago'. Ez da, egia esan, panoramarik desiratuena, hau non 7 egunen ondoren milaka herritarrek laguntza eta babesa exigitzen jarraitzen ari dira eta dagokionaren esku-hartzea, elkartasun-mugimenduaren haratago, normaltasun minimo bat berreskuratu ahal izateko. Agintariek ukatzen dieten duintasuna publikoki aldarrikatzera behartuak sentitzeak aukera erdiragarria izan behar du. Horren ondorioak, aurreikusezinak. Eta zer esan arduradun instituzionalen eta politikoen arteko gaitzespenen eta akusazioen gurutzaketari buruz? Iritsiko da erantzukizunak argitzeko garaia, ziur. Hala ere, holako hondamendi baten aurrean neurria ez emateak, batzuek akojonoz itsututa eta besteek oportunismoz, argi erretratatzen ditu politikoak eta agintariak, bost axola diela iruditu arren... Hori bai, asteburuan ikusi dugun indarkeria inoiz ez da aukera.

Laburbilduz: alde batetik, astebete pasata lehentasunezko eta premiazkoa dena larrialdiak kudeatzea da oraindik, izugarria; bestetik, gordintasun osoan azaleratzen hasten den tragedia gizatiar, sozial eta ekonomikoa, luzaro doana. Hau esanda, zabarkeri eta hondamenaren aurrean, itxaropena eta lana.