1982 05 22_Recuerdos, cuenta atrás... la mía... ⚫⭕❤️

Izan nintzen neskatoak amets egiten zuen bere auzoko kantinera izateaz, behin konbentzitu ninduten Hartxeroen Eskuadrakoa izan ezin nuela... Marilen, artxeroek ez daramate kantinera, ezetz...

Urte batzuk geroago, maiatzak 22an, amets hura berea eginez, Patxo Rodriguez nire etxera hurbildu zen bere Estatu Nagusiaren jendearekin batera eta haren kantinera nintzela, 1982ko San Martzial Alardeko Zalditeriaren Eskoltarena, esan zidan. Lehenik aitarekin besarkatu zen eta gero, muxu bat eman zidan.

Ordutik 43 urte igaro ez balira bezala, argi gogoratzen dut emandako muxua, baita sentitu nuena ere... 43 urte, koadrila, gezurra dirudit... izan ere, betirako kantinerak garela diote... akaso badago begiarazten den herabetiko keinuren bat oraindik...

Gaur nere atzerako-kontaketa propioa hasten da...

⚫⭕❤️

⚫⭕❤️

Esa niña que fui soñaba con ser la cantinera de su barrio, que de la Escuadra no podía... que no, Marilen, que no, los hacheros no llevan cantinera... empeñada yo...

El 22 de mayo de ni sé la de años después, Patxo Rodriguez se presentó en mi casa junto con su gente del Estado Mayor y se apropió de aquel sueño con sólo decirme que, sí o sí, yo era ya su cantinera fea, la de la Escolta de Caballería del Alarde de San Marcial de 1982. Primero con el aita, un abrazo de años digo, luego me besó.

Recuerdo ese beso, y lo que sentí, como si no hubieran pasado ya 43 años desde entonces con sus dos números y todas las letras, koadrila, 43... se dice pronto... Y aquí estamos, cantinera ya para los restos, quiero pensar que alguno queda todavía...

Comienza hoy mi particular cuenta-atrás...

2025 05 20_DEIA, DdNNav eta NdG_Gedeonen gurdiak 🖤🖤💔

_____ Gedeonen gurdiak

Aitortu behar dut azken egunotan Gazatik iristen ar diren albiste-, irudi- eta testigantzak itzel kolpeatu nautela. Nethanyahuk eta bere gobernu kriminalak prometitu zutena bihurtu dute Zerrenda: aire zabaleko hiltegi bat. Ez dago egiten ari diren basakeriarentzako inongo justifikaziorik. Ezta 2023ean 1200 israeldarren Hamasek egindako erahilketak edo oraindik bahituta mantentzen diren zibilek ere. Izugarrikeria baten edo bestearen alde kokatu behar dugula esaten didanari, ez erantzuterik nahiago. Halaere, batak terroristak direla -bai dira, bai- baina besteak, aitzitik, defendatu eta legitimatu behar den benetako erregimen fina eta demokratikoa esaten dutenei, nire erabateko mespretxua. Maiatzak 5ean, 77 urte bete ziren lehen Nakba, hau da, 750.000 palestinar baino gehiagoren exodo masiboa Israelgo Estatua sortzearen ondorioz, haien lurraldea eta bizitzak atzean uztera behartuta, talde armatuek zibilak sarraskituz bitartean. Gero, 7 hamarkadetan zehar, nakba gehiago iritsi ziren. 1948ko izugarrikeriatik bizirik atera zen emakume zahar gazatar baten hitzetan, orduan izugarri sufriarazi ziguten, orain infernua erakutsi digute. Duela 19 hilabetetik hona gazatarrak bizi ari diren infernua, hain zuzen: eraikin, eskola, ospitale eta errefuxiatu esparruen aurkako etengabeko bonbardaketak, baita, kalean berean, inora ihes egiteko aukerarik ez duten zibilen kontra ere, eta kanporatze aginduak, eta joan-etorri masiboak. Eta hori guztia egoera humanitario bereziki katastrofiko baten erdian, martxoan Israelek agindutako blokeo gogorra eta gero. Hola, bonbek hiltzen ez badituzte, goseak hilko ditu. Eta orain, behin-betiko lurreko operazioak dena suntsituz, gazatarrak barne. Martxan dagoen ekintzak bibliazko izen dotore du: Gedeonen gurdiak. Miserableak...

53.000 hildako orokorrean, 500 pasata azken asteotan soilik, gehienak haurrak. Inork oraindik zalantzan jartzen al du hau zuzenean transmititutako genozidioa dela, guztion begibistakoa? Mingainari kosk egiten diot odola atera arte...

  

Día das Letras Galegas 2025_As cantareiras

Hoxe, 17 de maio, o Día das Letras Galegas 2025,

está dedicado as cantareiras e a poesia popular oral 

2025 05 13_DEIA, DdNNav eta NdG_Agur! Egun handirarte, Pili... ❤️❤️💔

 

___________ Egun handirarte, Pili maitea.

Pili Zubiarrain, emakume aparta izateaz gain, oso lagun maitagarria zen. Haren bat-bateko heriotzaren berriak suntsitu egin ninduen, gezurra iruditzen zait oraindik, baita bizitzaren jokoari iseka ankerra. 58 urteko kemena eta benetakotasuna, bai, baina eskuzabaltasuna gainezka eta diskrezioa haren nortasunaren ezaugarriak izan zirela uste dut. Horrela, zuzena egiten duela dakienaren lasaitasun eta irmotasunez, biolentoen gorrotoari aurre egin zion, inolako protagonismo-grinarik gabe. Eta bere ondorioez eta jasan beharko zuenaz erabat jabetuta egin zuen: mota guztietako mehatxuak, mespretxuak, eskratxeak, bere pertsonaren aurkako erasoak, bere bulegoaren kontra, bere ingurukoien kontra... Izan ere, Altzo -munduan bere lekua- oso ondo ezagutzen zuen lurralde baten erdian kokatua dago, non ezker abertzaleak garai hartan bizilagunei eta udalei egiten zien larderia, armak hartzen zituztenen diskurtso bortitzaren bozeramaile eta sufrimenduaren sozializazioaren eragile aktibo gisa eraikia, eguneroko konstante bat zen. Urteak eta urteak borroka eta erresistentziaz, ez zuen inoiz amore eman edo burua makurtu, ez abokatu gisa, ez jelkide militante gisa ezta Altzako alkatesa gisa ere. Hainbeste dira oroitzapenak... Duela ez asko, zaharberritutako Arretxe Baserrian, mahaia, babarrun lapiko bikaina bere sakramentu guztiekin eta bazkalondo luze bat partekatu genituen, Piliren sukalde horretan bakea eta konplizitatea arnasten zen... gogoratzen dut gauzak esateko zuen modu barea, esaldi baten amaieran geldituz, erdi irribarre batekin mintzakideari erronka eginez... geure erabakia da nola bizi, Elena ... beti eztabaida eta hausnarketa eraginez, abertzaletasuna, duintasuna eta hutsegiterik gabeko memoria aldarrikatuz.

Duela egun batzuk gure lagun komuna oroituz Patxi Agirrek idatzitakoa irakurri nuen, ze politta esana... Haren baimenarekin, emandako azken agur zirrara eta zinezkoa, bera zen bezala, partekatu nahi dut: Zure eredua, gure bidea da. Agur eta ohore. Egun handirarte, Pili maitea.

❤️❤️💔

2025 05 06_DEIA, DdNN eta NdG_Hau espektakulua...

 

_________ Hau espektakulua...

Joan den astelehenean hankaz gora jarri gintuen penintsulan hornidura elektrikoaren mozketa orokorretik astebete bat, juxtu. Eta egia bada ere guztiok izan genuela eragina, normaltasunera itzultzea goiztiarragoa izan zen puntu geografikoren arabera, energia-geldialdiaren ondorioek ez gintuzten denok berdin kaltetu. Baina horraino desberdintasunaren jokoa. Izan ere, batzuk eta besteak ordutik gelditu gabe egiten ari diren adierazpenek -itzalaldiaren arrazoiei eta haren ondorioei buruz, agintean nor zegoen, nor dagoen orain, gertatutako hondamendia eta berriro gerta daitekeena nola kudeatu behar den, energia nuklearra, berriztagarriak etabar- den-denok berdin zorabiatzen gaituzte. Politikari gutxi batzuk izan ezik, hau espektakulua: sozialistak, kritikei eta informazio arina eta argigarriagoaren eskaerei bere burua erresistituz; popularrak, den-dena lokaztuz. Hau da, gobernu-kudeaketari oposizio eta kontrol-lana irizpide, zorroztasun eta kaudimen osoz oinarritzeko arrazoi pila bat egonik, borroka zikina eta sektarismo-salaketak nahiago dituzte PPkoek eta, bueltaz, PSOEkoak jarrera berdinarekin erantzunez. Gehi dezagun igande gauez gertatutako kobre eta segurtasun kableen lapurretaren ondorioz sortu zen eta Madril-Sevilla abiadura handiko lineari gaur egun ere bete-betean eragiten dion kaosa eta, hara! ekaitz perfektua dugu dagoeneko. Aste honetako Kongresu eta Senatu osoko bilkurei begira, elkar ulertzeko eta akordiorako giro benetan egokia, aproposakoa bai… Eta ezer falta ez dadin, jar ditzagun mahai gainean ere Trumpen muga-zergei buruzko eztabaida, armamentuan eta segurtasunean egin beharreko inbertsioa eta Israelekin egindako kontratu polemikoak. Hau denarekin lotuta, informazio-itzalaldiaz ari dira batzuk ere.

Orduan, zer esan Israelek Gazako zerrendan egindako enegarren erasoaldiari eta mantentzen duen blokeoak eragindako goseteari buruzko isiltasun konplizeaz? Zibilizatutzat hartzen dugun mundua ez begiratzen tematzen den egun-argiz izandako genozidioa. Jasanezina…