Hau esanda
-berdin gobernuko presidenteentzat edota arduradun politiko edo kargu publiko
guztientzat, toga janzten dutenentzat, enpresa bateko zuzendari edo
informazioaren profesionalak direnentzat etabar- eztabaidaezintzat jotzen dut
honako hau: intimitatearen esparruan, arlo pertsonalean, bakoitzari min ematen
digun toki horretan, munduko gainerakoak inor gara, sentimenduak ez baitira
makurtzen ez epaitzen ere. Egitateek beste liga ezberdin batean jokatzen dute,
trukagarri- eta kamaleonikoak ez direlako, ez dira nahierara orbanez edo
zuzenketez betetako antzerki-gidoi baten parte. Pedro Sanchezek zabaldutako gutun
publikoa ez da holako beste burutazio bat izan, egitate bat baizik, maila
pertsonalatik haratago ezinbestean ondorioak eukiko zituena, erreakzio
iragarrezinak eraginez. Bai arduragabekeriatzat jotzen dut haren jarduteko
modua, Espainiako gobernuaren eta Alderdi Sozialistaren buruzagitza dituenari ez
baitagokio.
Atzo Sanchezek erabaki ahal izan zuenak eztu deus aldatzen,
harridura, txiundidura, tinko dirau. Formak ere hondoa direlako, bereziki galtzen
direnean. Eta horrek guztiontzat balio du.
Den-dena aldatu igua-igual geratzeko...
