2024 06 19_DREIA, DdNN eta NdG_ Citius, altius, fortius

________ Citius, altius, fortius.

Denok noizbait erabili izan dugun esamolde bat da, bazterketan amaitu zen norbait erreferentzia eginez, egun batean izan zuen arrakastak edota ospeak irentsita: hautsitako jostailu gizajoa. Kazetaritza-erretorikan bereziki erabiltzen ohi da, gainbehera egindako goi mailako-kirolariaz aipatzen. Arrakastaren txanponaren beste aldea dira: balentria gogoangarrien jabeak, prentsa sentsazionalistaren eskakizunen neurrira tragikomedia baten aktoreak izaten bukatzen dinerak. Adibidez: Urtain, Madrilen bizi zen eraikineko hamargarren solairutik jaurtiki zena; Jesus Rollanek, 2004an erretiratu zen arte munduko waterpoloko atezainik onena, bere buruaz beste egin zuen bi urte geroago; Luis Ocaña txirrindulari handiak, buruan tiro bat jo zuen 48 urterekin; beste handia, Marcos Pantanik, hotel-gela batean hil zen duela aurten 20 urte kokaina eta bakardade gaindosiaz; edo Yago Lamela atleta, 36 urterekin hilda, depresio sakon baten erdian; etabar, etabar. Biziki miretsiak izatetik errukia, jakin-mina edo arbuioa sortzera igaro ziren. Bizi-zerumugarik gabe, haien helbururik nagusiena hurrengo egunera iristea zen besterik ez, bost axola zein bidesaria ordaindu behar, zein lasterbide hartzea. Eta hori, munduko gainerakoen begirada zorrotz-pean uneoro, bai presio jasanezina.

Horixe pentsatu nuen, Javi de Pedrok, Errealeko jokalari ohiak, indarkeria matxista delituagatik zigortutako espetxeratzearen albistea ezagutzean. Sekulako futbolaria, taldekideek eta zaleek asko maite zutena, baina, batez ere futboletik erretiratu ondoren, bere bizitzako ibilbidea aldapa behera etengabea bihurtu zuena. Garai ilunak, bizitza gehiegi galduak… Azken urteotan, zorionez, goi mailako kirolean zein kirol-formakuntzan gauzak aldatzen ari direla dirudi, osasun mentala aipatzea normalizatu egin baita. Besteak beste, Simone Biles eta Ricky Rubio kirolarien adibidea: publikoki haien hauskortasuna aitortuz, behin-betiko garaipena lortu dute, beste guztiak ere irabazle bihurtuz.

Orain bai, citius, altius, fortius.

Buenos Amigos, 3ª Compañía del pueblo del Alarde de Irun ⚫⭕🔴

__________ 3ª Compañía del pueblo del Alarde de Irun, Buenos Amigos, la Compañía de la ama, estas cosas de tirar para casa... Su primer Alarde, en 1934 y en 1984, el de sus 50 años. Un cincuentenario que pudieron celebrar propios y pudimos también los extraños, aunque no... no es ésta la palabra más adecuada, que siempre nos han hecho sentir parte de esa gran familia que son los Buenos Amigos, detallista, orgullosa y siempre acogedora.

Mi primer recuerdo de ese día es lo nerviosa que estaba, ella que no solía, menuda era... no acertaba a cerrarse la pulsera, descartó el collar de perlas que tenía preparado en la mesilla pero no el par de pendientes que iban a juego, que si dónde está mi bolso, que si date prisa que he quedado con Maripi y voy a llegar justa... Y ahí se fue, nerviosa, que no solía, pero guapísima como siempre, qué lucida era la puñetera...

Y eso mismo es lo que le salió del alma a la tía Maite cuando, ya en el Uranzu, la vimos desfilar junto a las demás por el pasillo que habían hecho los soldados y Mandos de la Compañía para que las cantineras entraran en el frontón al son de la marcha de San Marcial... Marilén, ¿pero has visto qué planta de cantinera tiene todavía...? Y sí, sí que la tenía...

Fue una comida entrañable, de sobremesa larga y llena de emociones... estoy viendo a Eushebio calándole la txapela y ella, tan tocona como he salido yo, apretándose contra su brazo para la foto... y esa medio verbena que se coló al final del día en la que hasta mi hermano se echó unos bailables, para verlo... algún día de estos, a ver... que tengo que pasar a digital un viejo video VHS que guardo como un tesoro, siempre lo dejo para mañana...

Cuando en el año 2009 se cumplía el 75 aniversario de la Compañía, su Capitán, Xabier Zuazu, me comunicó que la ama era la cantinera más veterana de Buenos Amigos, aquélla que, de algún modo, recibiría un trato especial en representación de todas ellas, pero no pudo ser... Hubiera sido un sí a pesar de la enfermedad, los muchos años nada más, que arrastraba desde hacia unos cuantos ya, pero que no le impedía vivir cada día feliz y contenta en ese mundo que alguien había creado sólo para ella, le encantaban los cariños y la gente... Y aunque ya no recordara el Alarde de 1941, una sonriente Conchita Gaztelumendi hubiera dejado que Xabier, en su último año como Capitán, le calara su nueva txapela de cantinera y, bien prieta cogida de su brazo, hubiera posado para la foto. Pero un episodio delicado un par de semanas antes hizo que su salud se resintiera y no me atreví. Sé que hice bien pero me quedará siempre ese puntito de tristeza, ella hubiera sido tan feliz... y yo también...

Me quedo con la cercanía y comprensión de todos, especialmente con la de mi querido Xabier, siempre atento y pendiente... y yo para siempre agradecida... También con el gesto que ese día, en ese momento entrañable y tan especial para ella, tuvo Maripi recordando expresamente a la ama... la misma Maripi con la que 25 años atrás, "date prisa, que voy a llegar justa", había quedado para acudir juntas a la celebración del cincuentenario y que, en el 75 aniversario de la Compañía, recogía de la ama el testigo a la cantinera más veterana de los Buenos Amigos del Alarde de San Marcial,... ella, Maripi Solbes Gaztelumendi, bellísima siempre...

La ama murió en noviembre del 2010, su prima Maripi, en febrero 2020... Por ellas, por Eushebio, y el resto de miembros de esta gran familia que, poco a poco, en estos años, se nos han ido...

Es Irun, somos San Marcial.

⚫⭕🔴

2024 06 11_DEIA, NdG eta DdNN_Emaitzak 🔵⭐⭐

 

_______ Emaitzak

Pedro Sánchez, beste behin ere, in articulo mortis salbaturik. Ze, Europako Hauteskundeak PPk argi eta garbi irabazi arren -mapa politikotik behin betiko desagertu den Cs fagozitatuz- PSOEk dexente eutsi dion: porrot gozoa portzentaje eta eserlekuetan, sendoa boto kopuruan. VOX zeozer igo egin da Europa astintzen ari den olatu-ultrak bultzatuta, Alvise Pérez probokatzailearen kasu berbera, 3 eurodiputaturekin, izugarria... Podemos-ek 2 eserleku atxiki ditu, SUMAR proiektua egoera deserosoan jarriz honek 3 aulki lortuta ere. EH Bildu osatzen duen koalizioak 3 eurodiputatu lortu ditu -horien artean Pernando Barrena- Euskadin lehen indarra izanez. 

Erabateko arrakasta da, nahiz eta ESQUERRA hondoratu izan Katalunian. Baita JUNTS-ena ere: mantentzen duten eurodiputatu bakarra Puigdemont da. Eta, EAJ-k eutsi egiten badio ere Europan zuen aulkia atxikituz -zein hautagai bikaina izan den Oihane Agirregoita, eta hautagaitzako beste jokalari bat, energiaz eta lan onez betetakoa, ere aipatu nahi dut, Aitana Agirre-, Bizkaian bigarren indarra izatea, Gipuzkoan hirugarrena eta Araban laugarrena, edozein dela ere honen guztiaren arrazoia, oso emaitza pobrea da, Europako aurreko hauteskundeekin alderatuta ia 12 puntu galdu izana. Botila erdi beteta edo erdi hutsik ikustea gehienetan galtzaile txarraren aitzakia bada, hitzak soberan daude jada. Gogoeta sakona behar da, behar dugu. Azkenik, ultraeskuinak Europako ardatz franko-alemaniarra gogor astindu du: Marie Le Pen-ek zanpatu egin du Frantzian, baita Iparraldean ere, Macron presidenteak Asanblea Nazionala desegiten du hauteskunde legegileak hemendik aste pare bat egiteko, ezezaguna... eta Alemanian, bigarren indarra izatea lortu dute. Hala eta guztiz ere, Europarlamentu berriaren argazki finkoan europazaleek gehiengoa mantentzen dute, ahots asko daude garaipentzat hartzen ari direna. Akatsa dela uztet, erabatekoa, ultraeskuinaren oldarra berez porrota baita.

Laburbilduz: gertaeren zain. Etxean zein etxetik kanpo. Hola espero behintzat.

2024 06 04_DEIA, NdG eta DdNN_Oihane Agirregoitia 🔴⭕🟢 🔵⭐⭐

_______Oihane Agirregoitia

Europako hauteskundeen kanpainaren azken txanpan gaude jada, Espainian hauteskunde-barruti bakarraren sistemaren menpe daudenak. Hau da, hautesleek hautagai-zerrenda berberak bozkatzen dituzte lurralde osoan. Horrek, laguntzen die PSOEri eta PPri zeinek, esfortzu- eta gainkosturik gabe, eserleku gehienak bereganatzen ohi dituzten beti. Eta Europan zehar putz egiten ari diren haize ultra eta antieuropeistek haren alde izanez, Vox-eskuin muturrak bere merezigabeko saria lortuko du ere. Testuinguru orokor honetan, EAJ egindako lan serio eta zorrotza -bere ibilbide europarra urrundik dator, askok nahi luketen errekonozimendu, emaitza eta etekinarekin- isildurik geratzen da. Zeren eta Sanchezek eta Feijook -zeinentzak hauteskunde hauek, orokorren bigarren itzulia dira- elkar botatzen dituzten mezu su-eragileak, herritar arrunta delakoari argi iristen zaion gauza bakarra baita: Europa eta politika aitzakitzat hartuta, pertsonal bihurtarazi den liskarra elikatzen jarraitzen dute, hau jokaera eredugarria... Eskuin muturreko histrioniko eta harrotu baten probokazio etengabeak eta gero eta sotil gutxiagoak bezalaxe. Bada, istilu horren erdian, bada bere hutsunea aurkitu duen ahots bat: CEUS, Europa Solidarioaren Aldeko Koalizioarena garbi entzuten dena Euskadin zein Nafarroan, garaipenaren aldeko apostua eginez, zilegitasun osoz. Beste hautagaitza batzuen euskal eta nafar kideak ez dira gai izan kanpaina honetan Euskadi edo Nafarroa hitzak ahozkatzeko ere, ez dut uste jada egingo dutenik. Bestalde, orain europazaletzat aldarrikatzen diren besteren batzuk, lehen beti 'jo ta ke' gorriaren aldeko apustua egiten zutenak, ez dute diskurtso propiorik. Ez da Oihane Agirregoitia CEUSeko zerrendaburuaren kasua. Izan ere, talde gogotsu baten buru izanik, 160 jarduera eta 4 lan-ildo estrategiko dituen programa bat azaltzen ta ezagutarazten jarraitzen du, bere hitza, EAJrena beraz, konprometituz.

Oihaneren eskutik, Euskadik ahots propioa izaten jarraituko du Europan. Indar berritua, guztion garaipena.

🔴⭕🟢 🔵⭐⭐