_______________ Abendua
Nire lagunik maiteenetako bat ezkor amorratua da, berak zintzoki ukatu arren. Beti botila erdi hutsik edo ia-ia ikusten du; berdin dio ilaran geratzea edo beste batera aldatzea zeren eta, azkenean, motelago doan kotxe ilaran autobideko bidesarira iritsiko baita; lurrera erortzen zaion gurinezko txigortuak, ezinbestean, alderik pringosoenetik egingo du. Laburbilduz, zerbait okerragotzeko modukoa bada, egingo duela pentsatzen duen horietakoa da. Hala ere, tipo zoragarria da. Abendua iristen denean haren berezko ezkortasuna desagertzen da ze itxaropen garai gisa eta hobera aldatzeko ikusten baitu. Berarentzat zorion-parentesi moduko bat da abendua, iristeko dagoen eta liluratzen dion Gabonetako garaia. Orduan gogoratzen diot nik zorionik jatorrenak ere bere argi-itzalak dituela. Zer egin dezaket ez bazait batere gustatzen abenduaren etorrerarekin derrigorrezki Gabonak has daitezela? Ez zait gustatzen, halaber, ohiko Gabonetako argiak, gero eta neurrigabekoak gainera, gero eta lehenago piztu ditzatela; ez dut jasaten, argi-asuntoa edo beste edozein burutazio aitzikitzat hartuta, bai Alkateen bai Hirien arteko modan jarri den lehiaketa haur eta sukartsua, auskalo ze apartako sari edo podiuma lortzeko; ez zaizkit gustatzen ere Hollywoodeko tankerako desfile handiak, ez gabonetan ez urteko gainerako egunetan; ezta, halaber, hiri guztiak igualak egiarazten dituzten hostorik gabeko Gabonetako izei modernoak, koloreduen bonbilekin eginda. Ados, egia da, ezin dut disimulatu: ez zait Gabonik batere gustatzen. Baina aitortu behar dut ere, haurren zoriontasun-adierazpenari begiratzearekin soilik, ahazten zaidala, haien emozioa sentituz, haien bidez gogoratuz iritsi behar duena gero eta hurbilago dagoela kaleko argi distiratsuek hala iragartzen dutelako.
Baina egia da, era berean, nahiago izan dudala gaur Gabonetako argi- eta kolorei buruz hitz egitea eta ez 2023ko abendu honetako politika lau haizetara astintzen ari den beste trapu eta argi koloredunei buruz. Aukera eukiko da. Seguru.