Día Mundial de la Poesía... ellas... 💗💛💚💜💙

💗💛💚

Urte ugari daramatzat bizkarrean itsatsita

infernurako zigorrak pilatzen ditut tximeleten hiltzaile amateurrak bezala

eta nire arimaz alferrik kezkatzen ziren horiek nire izenean egin zituzten otoitzak apurtzen ditut

galdurik nago

erbesteratua

inorena

eta horrela

lehertzen naiz

nire akatsezko izatea haragi azpian ezkutatuz

leihoak hormatu nituen armiarmak bezala egurraren gainean pilatzen ziren zure hondakinetatik argia urruntzeko

ateak itxi nituen

eta piztien artean ihesaren eta abandonuaren premian erori nintzen

desorekatua ezkerrekoa hedatu nuen gorputza

mugak gainditu eta nire izateaz ahaztu

eta nire barruan eta kanpoan nire zoramen bihurtu nintzen

airea zigorra bezain beltz bihurtzen den eta oinek zoladurara hiltzera irten baino lehen oin-zolak berriro asfaltatzen dituzten egun horietakoa da gaur

infernua hemen egon daiteke eta gu ez gara konturatzen

edo orduek

ohituraturik

kolapsatu eta gau bihurtutako eguzki-minbiziak erditu ahal dituzte 

hala ere pentsa daiteke gure ibilera ez dela hemen amaitzen

eta errezel atzean itxaropena inoiz jarraituko ez dugun bide-erakuslea dela

dardaratzen gaituen barruan izendaezina da

bertsolerroz agortutako gauean astintzen gaitu eta alderantziz

iragana orainaldiko ore bihurtzen eta denbora bihurritzen denean

aurki dezaket

krisalida uzkurturik

orrien eta itoen artean

gure inguruko inexistentzia ezari eta bere amaierari buruz zaratarik gabeko eurian jakin dezaket

eta zertarako

dena amaitzen denean etxea izateko eta agian mehargunetan bare lo egiteko...

                                                                                        __________ Izaskun GRACIA QUINTANA

                                                                                                                                                 (Bilbao 1977)

💗💛💚💜

Give me your hand 

Make room for me

to lead and follow

you

beyond this rage of poetry. 

Let others have

the privacy of

touching words

and love of loss

of love. 

For me

Give me your hand...

                          Maya ANGELOU - "Give me your hand" _____________
                                           (San Luis, Missouri 1928 / Winston-Salem, Carolina del Norte 2014)

 

 💗💛💚💜💙

Cuando te nombran
me roban un poquito de tu nombre;
parece mentira,
que media docena de letras digan tanto.

Mi locura sería deshacer las murallas con tu nombre,
iría pintando todas las paredes,
no quedaría un pozo
sin que yo me asomara
para decir tu nombre,
ni montaña ni pedra
donde yo no gritara
enseñándole al eco
tus seis letras distintas.

Mi locura sería,
enseñar a las aves a cantarlo, 
enseñar a los peces a beberlo,
enseñar a los hombres que no hay nada
como volverse loco y repetir su nombre.

Mi locura será olvidarme de todo,
de las 22 letras restantes, de los números,
de los libros leídos, de los versos creados.
Saludar von tu nombre.
Pedir pan con tu nombre.
-Siempre dice lo mismo -dirían a ni paso,
y yo, tan orgullosa, tan feliz, tan campante.
Y me iré al otro mundo con tu nombre en la boca,
a todas las preguntas responderé tu nombre
-los jueces y los santos no van a entender nada-
Dios me condenaría a decirlo sin parar para siempre.


_______________ Gloria FUERTES - "Cuando te nombran"
                                                                               (Madrid 1917/1998)

 

💗💛💚💜💙